Besa

Žanr: ljubavna drama
Trajanje: 106 min.
Premisa: Besa – kod Albanaca: tvrda vera, tvrda reč; nekome dati besu – nekome dati tvrdu reč da mu se neće nikakvo zlo dogoditi.
(Milan Vujaklija, Leksikon stranih reči i izraza)

Glavne uloge:	Iva Krajnc, Miki Manojlović, Radivoje Bukvić, Nebojša Dugalić, Ana Kostovska
Scenario:	Srđan Karanović
Režija:	Srđan Karanović

SINOPSIS
Na samom početku Prvog svetskog rata Filip, Srbin, direktor gimnazije u srpskoj provinciji, dobija poziv da hitno dođe u Beograd po ratni raspored. Svoju suprugu Leu, mladu i zgodnu Slovenku, nastavnicu ritmike i plesa, koju je upoznao na studijama u zapadnoj Evropi, nema kome da ostavi. Azem, nepismeni i patrijarhalni Albanac, školski poslužitelj, daje Filipu besu da će čuvati Leu i da joj se ništa neće dogoditi. Neočekivana i nedozvoljena ljubav između hrišćanke i muslimana preti da dovede u pitanje reč zadatu po cenu života.
O FILMU
Film "Besa", delimično inspirisan istinitim događajima, zamišljen je kao suptilna, kamerna, intimistička, povremeno duhovita ljubavna drama koja bi se događala u nekadašnjoj, multietničkoj Kraljevini Srbiji. Osim početka i kraja, ostatak filma odvijao bi se u enterijeru škole koju su napustili đaci i nastavnici. Izvesna i namerna klaustrofobičnost doprinosila bi dramskom naboju i željenom razvoju priče. Određene situacije i rituali bi se ritmički ponavljali (jutra, odlazak na spavanje, posete, obedi). Na taj način bi se postigao osećaj vremena koje prolazi i jasno primećivao razvoj odnosa između Lee i Azema. Pojava poručnika, rata i "realnog života" bi, uvek samo nakratko, narušavala takvu, sve prijatniju ritmičku rutinu.
Od početne filmske priče za film "Besa", izmaštane na osnovu nekoliko predanja i anegdota, do beogradske premijere prošlo je oko sedam godina. Film je u potpunosti snimljen na specijalno izgrađenim objektima u Deliblatskoj peščari tokom leta 2008. godine.
O REŽISERU
Srđan Karanović (reditelj i scenarista)

Magistrirao je filmsku i TV režiju na FAMU u Pragu. Režirao je preko sedamdeset dokumentarnih, kratkih igranih, namenskih i reklamnih filmova i propagandnih spotova. Režirao je i igrane filmove: "Društvena igra" (1972, najbolji debi na festivalu u Puli), "Pogledaj me, nevernice" (1974), "Miris poljskog cveća" (1978, FIPRESCI nagrada međunarodne kritike – Kan, Zlatna arena za režiju – Pula), "Petrijin venac" (1980, Zlatna arena za najbolji film – Pula, Oktobarska nagrada za scenario i režiju), "Nešto između" (1983, Zlatna arena za režiju – Pula, druga nagrada – Valensija, Gran pri specijal – Bastija), "Jagode u grlu" (1985), "Za sada bez dobrog naslova" (1988, Gran pri, "Zlatna lala" – Istanbul), "Virdžina" (1991, Gran pri – Valensija, Pri specijal – La Bole, nominovan među deset najboljih filmova Evrope za nagradu Feliks), "Sjaj u očima" (2003, izabran u glavni program jubilarnog, međunarodnog festivala u Veneciji).
Autor je i jedne od najpopularnijih TV serija – Grlom u jagode (1975, Nagrada SIDALC za scenario i "Najbolja režija" na Jugoslovenskom festivalu u Portorožu). Njegovi filmovi prikazivani su s velikim uspehom na svim značajnim filmskim festivalima širom sveta i bili otkupljeni za prikazivanje u preko 30 zemalja. Sam ili u saradnji pisao je scenarija za sve svoje kratkometražne, dokumentarne, igrane filmove i TV serije. Bavi se i pedagoškim radom. Autor je knjige "Dnevnik jednog filma" (Virdžina 1980-90).
O GLUMCIMA
Iva Krajnc (Lea)
Rođena je 10. novembra 1978. u Ljubljani. Odrasla je u Ptuju u Sloveniji i tamo je već sa 14 godina postala član Teatra 3. Nakon završene akademije i mnogo uloga u pozorištu i TV serijama, dobila je ulogu Simone u filmu "Varuh meje" (2002) koja joj je donela nagradu Vesna za najbolju žensku ulogu. Zapažene uloge imala je u filmovima: "Prehod" (2008), "Reality" (2008), "Nikoli nisva sla v Benetke" (2008).
Miki Manojlović (Azem)
Predrag – Miki Manojlović rođen je 5. aprila 1950. u Beogradu. Posle završene akademije, glumi u pozorištu, a tokom sedamdesetih stiče slavu ulogama u kultim TV serijama "Otpisani" i "Grlom u jagode". U filmskoj karijeri često je sarađivao s Emirom Kusturicom i Goranom Paskaljevićem, a sjajne uloge u nekim od naših najpoznatijih filmova pomogle su mu da od devedesetih do danas postane veoma poznat i angažovan evropski glumac. Za ulogu u filmu "Irina Palm" dobio je nominaciju Evropske filmske akademije za najboljeg glumca, a 2004. u Beogradu mu je uručena nagrada "Pavle Vujisić" za doprinos našoj kinematografiji.
Radivoje Bukvić (poručnik)
Rođen je 11. novembra 1979. godine u Somboru. Igrao je u TV serijama "M(j)ešoviti brak" (2003), "Stižu dolari 2" (2004), "Ljubav, navika, panika" (2005). Pre tri godine je otišao u Pariz i do danas je igrao u sedam filmova, a kandidovan je i za nagradu u kategoriji mlade nade francuskog filma. Zapažene uloge imao je u filmovima: "Koko Šanel i Igor Stravinski" (2009), "Largo Winch" (2008), "Taken" (2008).
Nebojša Dugalić (Filip)
Rođen je 17. maja, 1970. u Kraljevu. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu 1994. godine. Igrao je na scenama Beogradskog dramskog pozorišta, Ateljea 212, Bitef teatra i drugim. Na međunarodnom festivalu u Moskvi 2006. godine dobio je nagradu Zlatni vitez za glumu u predstavi "Zlatno runo" Borislava Pekića. Pored pozorišnih, ostvario je i nekoliko filmskih i TV uloga: "Tito i ja" (1992), "Buđenje proleća" (1997), "Kraj dinastije Obrenovića" (1995, TV serija), "Peščanik" (2007), "Netaknuti suncem" (2002).
Premijera: 30. mart 2010. godine

Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.