Jedan od najvećih književnih umova sa naših prostora, Bora Stanković, nedavno je oživljen baletskom koreografijom na Velikoj sceni Narodnog pozorišta u Beogradu u koreografiji i režiji naše proslavljene balerine i koreografa Lidije Pilipenko. Balet pod nazivom "Nečista krv" ipak nije samo oživljavanje lika Sofke (onako kako smo to inače navikli da bude); u pitanju je jedinstveni spoj svih važnijih likova koje je srpskoj kulturnoj baštini ostavio pisac čiji je umetnički postupak u vreme kada je stvarao predstavljao krupnu novinu i originalnost, naoričito u oblasti psihološke analize.
Bora Stanković se prvi u našoj književnosti pozabavio prikazivanjem onih najintimnijih strana čovekovog života preko kojih se do tada ćutke i sa snebivanjem prelazilo. Posebnu pažnju Stanković je posvećivao prikazivanju položaja žene u tadašnjem društvu, skrivenim tajnama ženskog bića, ženskim željama, patnjama usled potlačenosti patrijarhatu, erotskim snoviđenjima.
Lidija Pilipenko odlučila je da na sceni predstavi samog autora "Nečiste krvi" kojeg u predstavi tumači Konstantin Kostjukov. Rediteljka je takođe odlučila da predstavi i fenomenologiju onoga o čemu je Stanković u svojim delima pisao, po modelu ličnosti kod Dostojevskog.
U patrijarhalnoj sredini u kojoj je pisac odrastao i o kojoj je pisao, postojao je jedan začarani krug u kome je on video sve ono što mi danas mnogo više spoznajemo. Zbog toga predstava kao svoj primarni cilj postavlja istraživanje i Stakovićevog privatnog života i sveta koji je opisao u svojim delima.
Pored Kostjukova u ulozi Stankovića, u predstavi nastupaju i Olga Olćan (Sofka), Bojana Žegarac (Tašana), Ivana Kozomara (Koštana)… Za balet "Nečista krv" Lidija Pilipenko koristila je muziku Stevana i Vasilija Mokranjca, Petra Konjovića i Stevana Hristića. Kostime za predstavu osmislila je Božana Jovanović.
Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.
Predstavu nisam gledala, ali vidim sve Stankovićeve žene na jednom mjestu. Tolika količina zova krvi na jednom mjestu, a sa druge strane potčinjenost patrijarhatu i zatajenost sopsvenog bića pa da pukne i sve ode u vazduh od pritajene i stegnute energije koja mora negdje da izbije. Pa zar jedna Sofka i na jednom mjestu nije dovoljna?! U knjizi jeste, i svaka od njih kaže za sebe. Surovo. Vrijeme? Kao da je i naše drugačije odrednice.