Istoričarka Olga Manojlović Pintar izjavila je večeras da je „Muzej prosajedinjenja“, koji je napravljen u Novom Sadu za potrebe proslave stogodišnjice priključenja Vojvodine Kraljevini Srbiji 1918. godine, zapravo „propagandistička izložba, koja služi za državne i etno-centrističke potrebe današnje Srbije“.
Manojlović Pintar, koja se bavi kulturom sećanja, kazala je da ono što je sadržano u toj izložbi „više ne poseduje ništa od onoga što je definisalo tu 1918. godinu u periodu Jugoslavije“.
„Jugoslavija se više uopšte ne pominje i apsolutno je sav fokus stavljen na priču Srbije i prisajedinjenja Vojvodine Kraljevini, čime je afirmisan jedan sasvim novi narativ“, rekla je Manojlović Pintar u Novom Sadu, na konferenciji „Ko je prvi počeo, istoričari protiv revizionizma“.
Po njenim rečima, centralni deo „izložbe prisajedinjenja“ posvećen je tadašnjem političaru Jaši Tomiću, „što bi moglo odgovarati sadašnjoj političkoj eliti“, zato što „Tomić, istorijski gledano, možda ne zaslužuje centralno mesto, posebno ako se uzmu njegovi problematični postupci“.
Istoričarka je upozorila da na izložbi nije pomenuto stvaranje Jugoslovenskog kluba, niti da su pomenute Hrvatska i Slovenija, koje su takodje učestvovale u tom istorijskom dogadjaju.
„To je jedan veoma jasan državno, etnocentrični pristup prošlosti“, ocenila je Manojlović Pintar i dodala da postavka podseća na „Muzeje Risordjimenta“ koji su podizani od 1885. godine, nakon ujedinjenja severa i juga Italije.
Ona je ocenila i da je zanimljivo to što se u „Muzej prisajedinjenja“ ulazi zapravo na „jedna sporedna vrata Muzeja Vojvodine“.
Istoričar Husnija Kamberović iz Sarajeva je kazao da su „prisajedinjenje“ i proces stvaranja Jugoslavije obeležavani u Bosni i Hercegovini nizom tribina koje su nosile naslove „Oslobodjenje 1918“, a bile su posvećene „ulasku srpske vojske u odredjeni grad“.
„Nametnuta je priča, ne o ujedinjenju i stvaranju jugoslovenske države, nego o ujedinjenju sa Srbijom i ulozi srpske vojske, iako tada zapravo nije bilo nikakvih borbi, jer se habsburška vojska vrlo mirno povlačila, a transfer vlasti se odigravao relativno mirno“, rekao je Kamberović.
On je kazao da se time i u Bosni i Hercegovini pokušava stvoriti slika da 1918. godine i krajem Prvog svetskog rata „nije došlo do stvaranja Jugoslavije, već do ujedinjavanja sa Srbijom“.
Istoričar Srdjan Milošević iz Beograda kazao je da se u Srbiji neguje mišljenje da je Srbija 1918. ušla u projekat stvaranja nove države „otvorenog srca i velikodušno“ i da je u tom projektu bila „ostavljena na cedilu i izneverena od strane onih koje je svojim istorijskim delovanjem zadužila“.
„Otpor je zato veoma veliki u tom smislu, a u takvom kontekstu se javlja i ambivalentnost, osnosno žal i nostalgija za Jugoslavijom, koja je opet medju najvećima u Srbiji“, kazao je Milošević.
Istoričari su se saglasili „da se u Srbiji zaboravlja na ulogu Hrvatske i Slovenije“ u stvaranju Jugoslavije, i da je otpor prema tom delu istorije u tim državama „danas isto na visokom nivou“.
Konferencija „Ko je prvi počeo? – Istoričari protiv revizionizma“ deo je projekta Udruženja „Krokodil“ iz Beograda s ciljem „stvaranje prostora za istorijski i inter-kulturalni dijalog“ obrazovanjem mreže istoričara s tla nekadašnje Jugoslavije.
Danas su u okviru novosadske konferencije posetili „Muzej prisajedinjenja“, kako bi ocenili sadržaj i verifikovali istorijske činjenice u postavci.
(Beta)
Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.