Jedna od najvećih zvezda jugoslovenskog i srpskog filma, Sonja Savić, preminula je kasno preksinoć u svom stanu u Beogradu. Jedan kontroverzni umetnički život završio se na isti takav način i ostavio brojne poklonike i poštovaoce njenog glumačkog opusa u šoku i neverici.
Sonja Savić rođena je 1961. godine u Čačku. Prve glumačke korake pravi po dolasku u prestonicu u dečjoj dramskoj grupi Radio Beograda. Glumom nastavlja da se bavi i u srednjoj školi, a prve filmove gde glumi ozbiljnije uloge snima i pre završetka Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu. Na filmu je debitovala kao tinejdžerka – u "Leptirovom oblaku" Zdravka Randića iz 1977. godine, a brojnim ulogama tokom osamdesetih godina izborila je status zvezde domaćeg filma. Devedesetih godina ređe se pojavljuje na filmu, ali postaje aktivna kao reditelj ostvarenjima "Prvi srpski tehno vodvilj", "Supernaut – Beograd andergraund" i "Plej".
Za svoje uloge dobijala je brojne nagrade u zemlji i inostranstvu, uključujući i onu iz Venecije za film "Život je lep" iz 1985. godine i Zlatnu arenu u Puli. Za ulogu Sonje u filmu "Hleb i mleko" (2001), debitantski film Jana Cvitkoviča, dobila je nagradu na Festivalu slovenačkog filma u Portorožu.
U glumački opus ove velike glumice ubrajaju se filmovi: "Živeti kao sav normalan svet" (1982), "Nešto između" (1983), "Šećerna vodica" (1983), "Balkanski špijun" (1984), "Davitelj protiv davitelja" (1984), "Kamiondžije opet voze" (1984), "Una" (1984), "Život je lep" (1985), "Osuđeni" (1987), "Čavka" (1988), "Braća po materi" (1988), "Kako je propao rock’n’roll" (1989), "Mi nismo anđeli" (1992), "Uvod u drugi život" (1992), "Ni na nebu ni na zemlji" (1994), "Urnebesna tragedija" (1995), "Tango je čudna misao koja se pleše" (1997), "Tamna strana sunca" (1997), "Virtuelna stvarnost" (2001), "Hleb i mleko" (2001), "Donau, Duna, Dunaj, Dunav, Dunarea" (2003), "Žurka" (2003), "Desperado Tonic" (2004), "Od groba do groba" (2005), "Jug-jugoistok" (2005) i "Princ od papira" (2008).
Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.
Veoma mi je rastužila vest o njenoj smrti. Posebno tužnom me čini pitanje: koliko je bila tužna, neshvaćena, koliko su svi, osim nje, smatrali da je izuzetna, pametna, kvalitetna. Ako je istina da je droga bila njen poslednji drug pre upokojavanja, teška bolest zavisnosti, ozbiljna koliko i maligne bolesti, tužno je da je i u tome bila bez pomoći i ostala sama. Draga Sonja, počivaj u miru. Duboko saučešće njenoj porodici i svima koji su je voleli.
Saučešće svim njenim poštovaocima, slava joj.