Na današnji dan, 26. maja 1799. godine, rođen je Aleksandar Sergejevič Puškin, veliki ruski pesnik romantičar, koji se, međutim, smatra i začetnikom realističkog pravca u ruskoj književnosti.
Stojeći na početku ruskog realizma, Puškin je odmah dao roman, i to u stihovima, „Evgenije Onjegin“.
U oblasti drame, njegov „Boris Godunov“ predstavlja značajno delo ne samo ruske dramske literature nego i svekolikog ruskog realizma.
Kada je reč o Puškinovom dramskom stvaralaštvu, ne bi trebalo zaobići ni dramu „Mocart i Salijeri“. Puškin je pisao i poeme („Cigani“, „Poltava“, „Bakarni konjanik“), pripovetke („Kapetanova kći“, „Stanični nadzornik“…).
Čini se ipak da je ovaj pangenijalni ruski duh nenadmašan pre svega u oblasti lirske poezije; pomenimo samo njegova najčuvenija lirska ostvarenja: „Voleo sam vas…“, „Posvećeno*** (A. P. Kern)“, „Zimsko veče“, „Zimski put“, „Prorok“, „Sužanj“, „Arion“, „Taljige života“, „Podigoh spomenik“, „Eho“, „Oprosti snove ljubomorne moje…“
