Kraljica cveća
Ruža je zaista prava kraljica među cvećem. Ovaj naziv potpuno je zaslužila, zahvaljujući izvanredno kvalitetnim osobinama koje je stavljaju daleko ispred ostalih vrsta cveća. Njeni cvetovi su raznolikog oblika, počev od pojedinačnih, prostih, do krupnih, često sakupljenih u ogromne cvasti. Dok postepeno prelaze iz pupoljka u otvoren cvet, pružaju veliko bogatstvo formi i prelepih boja. Baš taj spektar nijansi boja cvetova predstavlja veliku vrednost ruža i daje široku mogućnost za komponovanje boja i oblika. Retko koja biljka ima tako prijatan miris kao što ga ima ruža.
Najstariji podaci o ružama dosežu do antičkog doba. Čak i u drevnoj Grčkoj ruže su bile poznate i omiljene. Prinošene su na žrtvenik Afroditi, boginji lepote i ljubavi, dok su njene sveštenice prilikom verskih ceremonija nosile vence od belih ruža, a putevi kojima su prolazile bili su posuti ružama. Postanak crvene ruže, prema mitologiji, bio je vezan za smrt Adonisa, lepog pastira u koga se zaljubila Afrodita. Njega je, po predanju, smrtno ranio vepar i Afrodita mu je pohitala u pomoć. Međutim, morala je da se provuče kroz gusti zasad ruža i tada je iz njenog izranjavljenog tela šiknula krv i obojila bele ruže u crveno. U Rimskom carstvu kult ruža doveden je na najviši nivo. Cvetni venac od ruža koristio se u svim prilikama, a kasnije je postao simbol radosti, zadovoljstva i ljubavi. Međutim, s padom Rimske imperije naglo opada i kult ruža.
Ruža se kroz vekove jedva održavala u dvorištima manastira, gde su se od plodova pravili hrana i lekovi. U doba renesanse naglo se razvija vrtna umetnost. Po uzoru na čuvene italijanske vrtove, podižu se veliki parkovi u Engleskoj i Nemačkoj. Novi oblici u projektovanju tražili su i nove vrste i oblike cvetnog materijala, pa je i gajenje ruža u tim zemljama naglo poraslo i zadržalo se do današnjih dana na veoma visokom nivou. Veliki doprinos u gajenju ruža dala je carica Žozefina, Napoleonova žena, osnivanjem svog čuvenog ružičnjaka u dvorcu Malmezon, nedaleko od Pariza. U njenom vrtu mogle su se naći sve dotad poznate vrste i sorte ruža na svetu. Caričin dvor postaje stecište istaknutih botaničara, baštovana, umetnika i odgajivača. Zahvaljujući tome, Francuska je preuzela prvo mesto u gajenju ruža i zadržala ga do današnjih dana.
Do punog zamaha gajenja ruža dolazi ipak tek početkom ovog veka. Ruža je vekovima bila inspiracija lepoti, cvet ljubavi, ali ne samo to. Ona se koristi i za izradu parfema, ratluka, čaja, a čuveno je i slatko od ružinih latica.
Poznat je i jezik cveća, a simbolika postoji i u cvetu i u pupoljku, zato pazite šta poklanjate. Bela ruža znači dostojanstvo, ružičasta – gracioznost i ljubaznost, crvena – ljubav, crveno-bela – jedinstvo, ona je i simbol venčanja, a žuta – radost i sreću. Beli ružin pupoljak označava nevinost, a crveni stidljivu ljubav.
Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.