“Strah” Igora Vuka Torbice iz Pirota premijerno u Beogradu
BEOGRAD – Poslednja predstava preminulog mladog reditelja Igora Vuka Torbice „Strah – jedna topla ljudska priča“ premijerno je gostovala sinoć na sceni “Raša Plaović” Narodnog pozorišta u Beogradu, u produkciji Narodnog pozorišta Pirot.
Autorski projekat je baziran na više tekstova nemačkog dramskog pisca Franca Ksavera Kreca, a premijera na sceni NP Pirot je odigrana neposredno pre izbijanja pandemije, u februaru 2020. godine, a komad će se izvesti i odmah sledeće veče na istom mestu.
Retko talentovani dramski umetnik, Torbica je uveliko za vreme svog kratkog, ali profesionalno plodonosnog života, osvojio čitav region svojim impresivnim režijama komada koje su na visini zrelosti znatno iskusnijeg i nadasve osvešćenijeg ljudskog bića.
Nakon velikog trijumfa koji je postigao sa delima “Krvave svadbe” G. M. Lorke (SNP/Grad teatar Budva) i “Tartif” od Molijera (SNP/NP Sombor), i svim ostalim naslovima gde je bilo jasno da ne ume da omane u svom poslu, odlučio se da sarađuje sa ansamblom teatra u Pirotu.
Odabrao je više komada poznatog pisca Kreca kao polaznu tačku i inspiraciju za stvaranje veoma složenog pozorišnog čina koji vodi publiku na nepoznato putovanje.
Istina, sama glumačka ekipa ovog pozorišta ne spada u vrh savremene scene na koje je Torbica navikao u prestonici ili širom cele bivše Jugoslavije, ali je opet uspeo da im rukovodi da uglavnom ne iskaču iz postavljenih standarda i da većim delom budu ujednačeni u stilu igre.
Predstava ima okvirno utopijsku i istovremeno distopijsku viziju sveta bliske budućnosti, gde se odvija jedan začudan eksperiment u kome najbliže komšije jedne prizemne zgrade odlučuju da se bolje upoznaju i što više druže u nedefinisanom prostoru ispred svojih stanova.
Želja za bliskošću i pre svega da se pobedi strah od samoće, odbačenosti, otuđenosti, navodi ove individue – bračne parove i razne samce da zajedno stvore neku nesvakidašnju komunu u kojoj će biti srećni, kao jedinstveni kolektiv sreće.
I zaista sve to tako i fukcioniše, sve dok se ne pojavi u njihovim životima jedan stranac, navodno veoma stidljiv, novopečeni momak jedne od usamljenih dama u apartmanu.
Idila njihovog zajedništva i savezništva kao da se iznenada ruši tim dolaskom, iako taj tip deluje dobroćudno, simpatično, veoma staloženo i mirno, gotovo da mu se glas ne čuje…
Sve dok se ne desi neverovatna i prebrza transformacija, koja pretvara do tada žanr komedije u sasvim drugi žanr mračne, apsurdne, donekle i avangardne drame….Tako je do polovine predstave bila svetlost, a onda nastaje pravi – mrak.
Puna dva sata osmoro glumaca – Aleksandar Radulović, Aleksandra Stojanović, Zoran Živković, Natalija Geleban, Milan Nakov, Danijela Ivanović, Aleksandar Aleksić i Danica Stanković, svojski su se izborili sa “koktelom” žanrova u ovoj “testametarnoj” predstavi čudesnog reditelja Torbice, koji je svojim režijama apsolutno pomerao granice čim se pojavio.
Mogu se učitati jasni motivi spomenutog “Tartifa” u “Strahu”, tako da su paralele neminovne, a takođe u pojedinim važnim segmentima ova drama se nadovezuje pomalo i na remek delo – film “Podzemlje” Emira Kusturice, tako da je nadahnuće neisrpno teklo sa svih strana.
Reditelj je u programu ove predstave zapisao -„Franc Ksaver Krec je pesnik malih ljudi, običnih života i banalne svakodnevice. Poznat i kao istaknuti levičar, ovaj je pisac dao tekstove pune političkih tema koje su se odnosile pre svega na ubrzano narastajući broj radničke klase sedamdesetih i osamdesetih godina predhodnog veka. Baš iz ovog razloga njegov se celokupni opus može pre svega posmatrati kao prilog žanru socijalne drame”.
Mladi nagrađeni autor koji je napustio ovaj svet u 33. godini, ostavio je za sobom značajnu kolekciju izuzetnih predstava u Beogradu (JDP – “Pokojnik” i “Razbijeni krčag”, Narodno pozorište – “Carstvo mraka”) i Srbiji (NP Zrenjanin – “Don Žuan”), a tek je po regiji ostavio autentičan rukopis koji ne može izbledeti – izvanredan “Hinkeman” (Zagrebačko kazalište mladih, Zagreb), “Priče iz bečke šume” (Gradsko dramsko kazalište „Gavella”) i druge.
Sasvim slučajno se ispostavilo da je “Strah” bio njegov poslednji umetnički angažman, težak, mračan, bizaran, tragikomičan i zastrašujuć komad, kakav je često i sam život.
(Tanjug)
Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.