Prsluk kao zaštita

Čovek je još davno osmislio barijere između svog tela i protivnika koji namerava da ga povredi, kao i načine da poveća svoje mogućnosti da odbije napad, preživi i da izađe iz sukoba kao pobednik. Nekada su zaštitna sredstva bila od drveta, slojeva kože ili kamena. Borac ih je stavljao neposredno ispred tela i povremeno ih nosio sa sobom kada je postojala potreba za njima.

S vremenom su se načini zaštite usavršavali. Rimski legionari i engleski vitezovi imali su profilisane telesne oklope, koji su predstavljali preteču modernih zaštitnih balističkih prsluka, koje danas nazivamo pancirima. Razvoj savremenog društva i nagli razvoj industrije omogućili su pronalazak i primenu novih tehnologija i materijala koji su objedinjavali više zahteva koji se postavljaju pred ovu kategoriju pasivne zaštite.

Nošenje pancirnih prsluka je često mistifikovana tema, te tako ne bi bilo loše dati nekoliko odrednica kako bi se bliže definisala ova oblast. Svi pancirni prsluci rangirani su prema stepenu zaštite koju obezbeđuju za svog korisnika i prema tom kriterijumu se i proizvode. Model prsluka koji se smatra standardom konstruisan je tako da izdržava i uspešno sprečava posledice šest ispaljenih metaka pri specifičnoj brzini zrna. Prsluci koji se oštete tokom svoje realne upotrebe, što podrazumeva da je korisnik bio pogođen metkom, trenutno bivaju zamenjeni novim prslukom iste vrste.

Određivanje nivoa opasnosti nije egzaktna nauka, jer nema pancira za telo koji štiti od svakog oružja u svakoj prilici. Jedan nivo zaštite može da bude dovoljan za dnevnu upotrebu, dok drugi nivo može da bude predviđen za taktičke operacije. Praktično, lično iskustvo je odličan pokazatelj za određivanje nivoa opasnosti i zaštite. Nepisano pravilo koje korisnici pancira poštuju jeste to da treba nositi zaštitni prsluk koji će biti adekvatna zaštita na nivou opasnosti od službenog oružja koje nosi njegov korisnik.

Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.