Dragocena monografija Vidosave Golubović i Irine Subotić "ZENIT 1921-1926" nije samo suvoparno naučno delo. Pisana kao roman – inspirativna, uzbudljiva, ne samo zbog teme kojom se bavi, već i zbog pristupa i "čitanja" epohe – trebalo bi da postane nezaobilazno štivo, posebno mlađim generacijama. Na mladima je da pokrenu točak istorije. Možda to i sam Ljubomir Micić poručuje jednom zenitovskom parolom (što je i naslov jednog poglavlja u monografiji) "Ua – gde ste mladi!"
"ZENIT" možemo shvatiti i kao paradigmu srpskog mentaliteta i čini se nepromenljivog stanja na domaćem terenu. Pojedinac svojom kreativnošću, invencijom, upornošću i sopstvenim sredstvima postiže vrhunske rezultate (kao i u sportu) – bez potpore društva, zvali tu zajednicu državom ili vlašću. Uspešne, dakle, kao Micića, treba spoticati, zabranjivati u nekim slučajevima ili ih jednostavno prećutkivati. Konačno, tokom trajanja "ZENITA", ali i u postzenitističkom periodu, Micićev stav o odnosu Srbije i Evrope ima dodirne tačke sa našim vremenom. Ta čudesna spirala realno i nadrealno pretvara u alegorijsko, a time može da zaliči na iskazivanje sudbine.
Konstatujući, otkrivajući i prepoznavajući vrednosti i domete "ZENITA", Micića i saradnika – sav taj konglomerat međusobnih odnosa u vremenu i datim okolnostima stvara mrežu u koju jeste uhvaćena suština, ali se čitaocu – shodno njegovom obrazovanju, ubeđenjima – ostavlja prostor i za sopstveno poimanje jedinstvene pojave kao što je bio "ZENIT".
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com