Apokalipto

Žanr: epski, akcija, avantura, romansa
Trajanje: 139 min.
Festivali i nagrade: Udruženje filmskih kritičara
Zemlja porekla: SAD, 2006

Glavne uloge:	Dalija Hernendez (Dalia Hernandez), Majra Serbulo (Mayra Serbulo), Herardo Tarasena (Gerardo Taracena), Karlos Emilio Baez (Carlos Emilio Baez)
Scenario:	Farhad Safinija (Farhad Safinia), Mel Gibson (Mel Gibson)
Režija:	Mel Gibson (Mel Gibson)

SINOPSIS
Majansko carstvo je na vrhuncu bogatstva i moći, ali vođe su ubeđene da samo izgradnjom dodatnih hramova i prinošenjem više ljudskih žrtava, usevi, a time i ljudi, mogu da prestanu da pate. Jaguarova Šapa je miroljubivi lovac iz udaljenog šumskog plemena čiji će se život zauvek promeniti. Kada napadnu selo Jaguarove Šape i kada njega spreme za žrtvu majanskim božanstvima, hrabri mladi lovac primoran je da krene u nepoznati svet straha i ugnjetavanja. Odlučan da pobegne i spase porodicu od strašnog kraja, Jaguarova Šapa je spreman da rizikuje sve u konačnom, očajničkom pokušaju da spase svoj način života, koji izumire.
O FILMU
„Velika civilizacija se ne može osvojiti spolja sve dok se sama ne uništi iznutra“, V. Duran.
Mel Gibson predstavlja novi film – mitsko-akcionu avanturu koja oduzima dah, smeštenu u vreme burnog kraja nekad moćne civilizacije Maja. Nakon što mu idiličan život poremeti brutalna invazija, jedan čovek biće prisiljen da krene na opasan put u svet u kome vladaju strah i ugnjetavanje i u kome ga čeka mučna smrt. Igrom sudbine i nagnan ljubavlju prema svojoj ženi i porodici, u očajničkom begu on će pokušati da se vrati kući i očuva svoj način života. Instinktivan, uzbudljiv i provokativan, film „Apokalipto“ odražava ambicioznu viziju drevnog sveta kakva dosad nije viđena na filmu, progovarajući na vrlo upečatljiv način o životu kakav živimo danas.
Snimljen u Katemakou (jednom od poslednjih ostataka prašume u Meksiku) i Verakruzu, s glumačkom ekipom u potpunosti sastavljenom od autohtonog američkog stanovništva, film „Apokalipto“ režirao je Mel Gibson.
O REŽISERU
Mel Gibson (reditelj, producent i koscenarist)
Režirao je, producirao i bio koscenarista svetski uspešnog filma „Stradanje Isusovo“ (2004), koji je postao fenomen i kao nezavisan film ostvario najveću zaradu u istoriji (više od 600 miliona dolara). Pre toga je režirao, producirao i glumio u hvaljenom i finansijski uspešnom filmu „Hrabro srce“ (1995), koji je bio nominovan za deset Oskara, od kojih je pet osvojio (uključujući i onaj za najbolji film i najbolju režiju).
Zapazio ga je Džordž Miler, lekar koji je počeo da se bavi filmskom režijom i koji mu je dao glavnu ulogu u filmu „Pobesneli Maks“ (1979), niskobudžetnom naučnofantastičnom trileru potere, koji je, na sveopšte iznenađenje, postao veliki hit širom sveta. Gibson je iste godine dobio gotovo potpuno suprotnu ulogu nežnog, mentalno hendikepiranog čoveka u filmu „Tim“, koja mu je donela nagradu za najboljeg glumca Australije.
Status međunarodne zvezde utvrdio je ulogom u filmu „Galipolje“ Pitera Vira (1981), koja mu je donela još jednu nagradu za najboljeg glumca Australije, kao i u Milerovom „Pobesneli Maks 2: drumski ratnik“ (1981).
Reputaciju je učvrstio udruživši se ponovno s Virom na filmu „Godina opasnog življenja“ (1983). Nakon toga debitovao je u Americi glumeći u filmu „Reka“ (1984) uz Sisi Spejsek. Usledila je uloga u filmu „Pobuna na brodu Baunti“ Rodžera Donaldsona (1984) i uloga harizmatičnog mladog zatvorenika u mračnom romantičnom filmu „Gospođa Sofel“ (1984). Pravu potvrdu trajnog sjaja globalne zvezde doneli su mu nastavak serijala „Pobesneli Maks“ (1985) i salve na početku prikazivanja još trajnijeg akciono-avanturističkog serijala „Smrtonosno oružje“ (1987).
Posle uloga u filmovima „Zora očajnika“ (1988), „Smrtonosno oružje 2“ (1989), „Er Amerika“ (1990) i „Ptica na žici“ (1990), Gibson je s partnerom Brusom Dejvijem osnovao „Icon Productions“, a zatim je glumio u nekoliko projekata te kuće, uključujući filmove „Zauvek mlad“ (1992), „Maverik“ (1994), „Vraćanje duga“ (1999) i „Šta žene žele“ (2000), kao i u filmovima koje su producirale druge kompanije, kao što su „Otkup“ (1996) Rona Hauarda, za šta je bio nominovan za Zlatni globus u kategoriji najboljeg glumca u drami, kao i „Teorija zavere“ (1997) Ričarda Donera.
Kao reditelj, debitovao je 1993. godine filmom „Čovek bez lica“. Godine 2000. postao je prvi glumac koji je iste godine glumio u tri filma od kojih je svaki samo na domaćem tržištu zaradio više od 100 miliona dolara – to su „Patriota“ (Roland Emerih), animirana avanturistička komedija „Pilići u bekstvu“, u kojoj je sinhronizovao glas Rokija, kao i urnebesni hit „Šta žene žele“, u kome glumi uz Helen Hant. Godine 2002. glumio je u filmu „Bili smo vojnici“ i hitu „Znakovi“.
Oficijelni sajt:
Apocalypto (2006)
Premijera: FEST 07

Pratite Krstaricu i preko mobilne aplikacije za Android i iPhone.